Gdyby psy umiały mówić, być może byłoby nam się tak trudno z nimi dogadać, jak z ludźmi.

Karel Capek

Skóra i sierść:
Pielęgnacja sierści bernardyna długowłosego polega na codziennym czesaniu drucianą szczotką o cienkim, sprężystym druciku. Najbardziej należy zwracać uwagę na włos za uszami, na podgardlu i na ogonie, gdyż najczęściej ulega on filcowaniu, dlatego te miejscatrzeba codziennie szczotkować, jeśli tego nie będziemy robić powstaną kołtuny, bardzo ciężkie do usunięcia. Nie należy kąpać psa szamponami, gdyż dochodzi do zmycia ochronnej powłoki z włosa, przez co pies również szybciej będzie się brudził. Jeżeli psiak bardzo się ubłoci należy spłukać brud samą wodą bez użycia środków dla zwierząt.
Bernardyny uwielbiają wodę, dlatego powinien latem mieć dostęp do zbiornika z wodą. Pływanie znakomicie wpływa na rozwój mięśni oraz poprawia samopoczucie pieska.

Pazury:
Jeżeli pies chodzi po miękkim podłożu należy przycinać mu co jakiś czas pazury nożyczkami, które można nabyć w sklepie zoologicznym.
W zimie należy przed spacerem opuszki psa posmarować wazeliną, która nie dopuszcza do tworzenia się bryłek lodu między pazurami.

Uszy:
W uszach każdego psa gromadzą się bakterie, doprowadzające do zapalenia ucha, jest to choroba ciężka do wyleczenia doprowadzająca do głuchoty psa, raz na dwa tygodnie należy czyścić uszy wacikiem nawiniętym na palec i nasączonym olejkiem parafinowym, lub spirytusem rozcieńczonym z wodą.

Oczy:
Kształt oczu bernardyna sprzyja występowaniu u niego zapaleniu spojówek. Zapalenie rogówki najczęściej występuje przy wywinięciu powieki do środka oraz podrażnianiem oka łapką.

Zęby:
Pies zęby czyści sam przy pomocy kości lub suchej karmy.